Moest ik verliefd kunnen worden op een parfum in plaats van op foute jongens, dan zou ik verliefd zijn op Coco Mademoiselle.
Als jong meisje heb ik heel wat geuren uitgeprobeerd, tot ik op 19-jarige leeftijd Coco Mademoisselle ontdekte en sindsdien gebruik ik geen ander meer. Ik ga weliswaar nog op zoek naar andere betere geuren maar telkens kom ik toch weer terecht bij Coco Mademoiselle.
Ik gebruik de eau de parfum, omdat mijn oma mij geleerd heeft dat parfum in de huid dringt en eau de toilette vervliegt.
Inmiddels heb ik al heel wat flesjes versleten en ben ik ook vaak aangesproken over de geur die ik draag. Dit gebeurde zelfs een keer op skivakantie in een drukke après-ski bar. (ik was misschien weer een beetje te enthousiast geweest met het aanbrengen)
Twee keer spuiten met dit parfum is echt genoeg, ook al ruik ik het zelf niet echt meer doordat ik de parfum al zo lang draag...
Dit is zo'n parfum die verandert naarmate de dag vordert en eigenlijk ben ik nog meer verliefd op de geur die het dan heeft dan op de geur als ik hem net heb aangebracht.
Plus: mijn haar ruikt er aan het einde van de dag ook naar: mmmmmmm. (als je mij ooit aan de topjes van mijn haar ziet snuffelen je weet waarom....)
Oh, en dat flesje, zo'n mooi klassiek flesje wie valt daar nu niet voor?
Ik kan mijn liefde voor dit parfum niet genoeg onder woorden brengen dus geef ik jullie nog even de technische aspecten mee:
top : siciliaanse sinaasappel en bergamot, waarbij de sinaasappel duidelijk de boventoon voert
hart : absolu van roos en jasmijn
basis : indonesische patchouli, vetiver, bourbonvanille en witte muskus
xx Aurelie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten